Il Grand' Inquisitor

Jonas Kaufmann in het PSK

De vorige keer dat Jonas Kaufmann nog eens in Brussel was - acht jaar geleden voor Die schöne Müllerin - moest hij optreden voor de halflege zaal van de Munt. Ondertussen is hij uitgegroeid tot een van de meest gevraagde tenors van het moment en zat de grote zaal van het PSK nog eens afgeladen vol. Hij zong opera-aria's, begeleid door het Nationaal Orkest van België onder leiding van Jochen Rieder, afgewisseld met een overvloed aan ouvertures en orkestrale tussenspelen.

Dit soort evenementen heeft altijd een hoog feestgehalte. Bekende aria's en fans die uit de bol gaan, zorgen voor de sfeer. Enige kritische ingesteldheid wordt dan ook gemakshalve tijdelijk overboord gegooid, nochtans was het niet allemaal rozengeur en maneschijn.

De ruime stem van Jonas Kaufmann is uiteraard fantastisch mooi en met zijn baritonale klank ook aangenaam om naar te luisteren. Maar voor een op-en-top lyrische Italiaanse aria als Cielo e mar, waarmee hij het concert begon, hoor ik toch liever een iets "openere" klank dan de toegedekte noten die hij vaak produceert. La fleur que tu m'avais jetée klonk daarentegen wel helderder en werd bekroond met een messa di voce - "Et j'étais une chose à TOI" - om u tegen te zeggen. Turiddu's Mamma, quel vino è generoso had plots wel de nodige italianità.

Na de pauze kwam zijn huidig Wagner-repertore aan bod met Siegmund en Lohengrin, maar met uiteenlopend resultaat. Winterstürme was ronduit zwak. Om een of andere reden projecteerde zijn stem nauwelijks nog, ofwel probeerde hij té intiem te zingen maar vergat hij even dat hij in een zaal van 2000 man stond. De Lohengrin-ouverture ging naadloos over in een uitstekende Gralserzählung.

Het echt feest kwam na het officiële deel met niet minder dan vijf toegiften. Van Canio en een zeer geslaagde Vesti la giubba via Adriana Lecouvreur kwam hij uit bij operette... en dat was een vergissing. Lehars Freunde, das Leben ist lebenswert was een worsteling om de juist slagroom te vinden. En de Tauber-hit Du bist die Welt für mich was iets beter, maar klonk nog altijd onnatuurlijk charmeloos. Maar het publiek vond het prachtig...

Publicatie: maandag 16 april 2012 om 18:49
Rubriek: Concert