Il Grand' Inquisitor

West Side story in Luik

De eerste productie van het seizoen in Luik, Samson et Dalila, heb ik moeten missen, waardoor mijn eerste voorstelling van de Waalse Opera Bernsteins West Side story was. Dit is uiteraard geen opera, en afgezien van een aantal leden van het orkest was het ook geen echte ORW-productie.

Deze productie van West Side story reist al twee jaar over heel de wereld ter gelegenheid van de 50ste verjaardag van de musical, die in 1957 gecreëerd werd. De voorstelling is een indrukwekkend dansspektakel met authentieke Broadwayzangers, waardoor ik me even weer in de buurt van Times Square waande. Voor een keer kan je in Luik eens een musical in de oorspronkelijke taal horen... zij het zonder boventiteling.

Om plaats te geven aan al die dansroutines is het decor redelijk beperkt gehouden. Aan de zijkanten staan twee muren met brandladders die zo typisch zijn voor de Upper West Side (en andere wijken) in New York. Deze muren worden soms gedraaid om de bruidswinkel, de slaapkamer van Maria of Doc's bar voor te stellen. De regisseur Joey McKneely, die tevens instond voor de choreografie, brengt een wervelende show die gebaseerd is op het origineel van 50 jaar geleden.

West Side story bulkt van de meezingers met Tony's "Maria", het vrouwenkoor "America", Maria's "I feel pretty" of het ontroerende duet van de geliefden "Somewhere, there's a place for us". Voor de twee hoofdrollen zijn er twee alternerende koppels voorzien. Ik hoorde gisteren Scott Sussman als Tony en Ali Ewoldt als Mary. Ik was niet echt onder de indruk van Sussman, die niet altijd even juist zingt en problemen heeft in de hoogte. Ewoldt heeft dan weer een koele, schrille stem. De meest expressieve vertolkster was Desireé Davar als Anita.

Publicatie: donderdag 15 oktober 2009 om 19:06
Rubriek: Opera