Orpheus in der Unterwelt in Keulen

Gisterenavond gaf Thomas Quasthoff een recital in Keulen. Als extraatje leek het me wel een goed idee om de matineevoorstelling van Orpheus in der Unterwelt in de Keulse Opera mee te pikken... een nieuwe Duitstalige productie van Offenbachs opéra-bouffon Orphée aux enfers.

Maar na de recensies in o.a. de Kölner Stadt-Anzeiger en de Kölnische Rundschau gelezen te hebben, waren mijn verwachtingen al een stuk bekoeld. En toen een week na de première een bericht verscheen dat enkel de eerste tien voorstellingen van de voorziene 32 zouden opgevoerd werden, en de rest om "artistieke redenen" was afgevoerd, dan waren de schandaalverwachtingen compleet.

Indertijd wou Offenbach de spot drijven met de heersende klasse in Parijs. Daarom dat ze het in Keulen verantwoord vonden om het libretto grondig te herschrijven. Konrad Beikircher en Bernd Weikl (die ook regisseerde) verplaatsten de handeling naar het hedendaagse carnaval in Keulen. Ze herschreven alle dialogen, liquideerden een deel van de muziek (de voorstelling duurt nog geen 2 uur, pauze inbegrepen) en maakten van Jupiter de voorzitter van de carnavalsvereniging "Freunde schöner Götter-Funken von 1824 e.V.". Pluto is de directeur van het commerciële TV-station XXL-TV (waar "Jupp" in de raad van bestuur zit en waar Eurydike hoopt een eigen show te krijgen). De "Unterwelt" is de Keulse metro. Orpheus speelt nog wel altijd viool, met de bijnaam "der kölsche André Rieux". Soit.

A priori had het misschien wel kunnen werken, maar het resultaat was niet erg grappig. De samenhang, de Franse esprit en de noodzakelijke vaart waren ver zoek. Het was weliswaar niet allemaal even hoogstaand of boeiend, maar het was toch niet van die aard om alle reacties na de première te kunnen verklaren. Waarschijnlijk hebben ze na de première wel een en ander opgekuist, ofwel heeft het geholpen dat ik op het ergste voorbereid was.

Vocaal was het van "hetzelfde" niveau. De Eurydike van Ausrine Stundyte is - vooral in het begin - nauwelijks hoorbaar. De Orpheus van Musa Nkuna was dan weer slecht verstaanbaar. Hauke Möller (Pluto) zingt zijn openingsaria in het Frans (of iets dat er vaag op lijkt), om nadien op het Duits over te schakelen, waarna hij meteen een van de betere zangers van de bezetting werd. Günter von Kannen was nog het minst slecht als Jupiter... duidelijk verstaanbaar, maar met een nogal ongelikte-beer-expressie. Het vliegenduet met Eurydike - hij hangt dan als een vette bromvlieg boven de nieuwe presentatrice van de show "Köln - wir fliegen drauf" - was nogal rommelig. Rommelig beschrijft nog het beste de hele voorstelling, zowel op muzikaal, theatraal als choreografisch vlak.

In deze operette zitten ook twee rollen voor niet-zangers. De soap-actrice Marianne Rogée speelt "die Öffentliche Meinung" (oftewel L'Opinion Publique) als een journaliste. Maar haar zangstem is onbestaande, zelfs mét versterking... wat wel enigszins verrassend is voor een actrice wier soap-karakter "Isolde Pavarotti" heet. Dan doet de andere niet-zanger het wat beter. Franz-Josef Antwerpes - in een vorig leven was hij meer dan 20 jaar Regierungspräsident van Keulen - speelt en zingt Hans Styx. Hij is nog het grappigste van allemaal met zijn droge, onderkoelde opmerkingen.

Maar alles bij elkaar was het een benedenmaats gezongen operette met een niet-grappige en rommelige regie. Gelukkig kon ik uitkijken naar het recital van Thomas Quasthoff..

Publicatie: maandag 7 november 2005 om 12:51
Rubriek: Operette