Il Grand' Inquisitor

Parsifal in Kinepolis

Als de nieuwe Parsifal-productie van de Met (en van de opera van Lyon) ooit uitkomt op DVD, dan zou het wel eens een klassieker kunnen worden. Het is een visueel aantrekkelijke voorstelling met een adembenemende bezetting waar ze in Bayreuth enkel van kunnen dromen.

Jonas Kaufmann bevestigt zijn heerschappij als regerende Wagner-tenor - alhoewel het pas zijn tweede Parsifal is - met een eindeloze adem, een constant mooie gebronsde klank, een fenomenale "Amfortas, die Wunde" en de mogelijkheid om een breed spectrum aan nuances uit te drukken. René Pape is een lyrische Gurnemanz die autoriteit en menselijkheid uitstraalt. Katarina Dalayman zingt Kundry zonder allerlei hysterische uitbarstingen.

Vooraf kon ik me Peter Mattei moeilijk voorstellen als Amfortas, zijn stem is eigenlijk te lyrisch voor dit repertoire. In de cinema-versie kan hij echter wel overtuigen, niet in het minst door zijn - zoals gewoonlijk - zeer geëngageerd acteerspel... maar ik vraag me af hoe hij in de zaal overkomt. Een zanger als Evgeny Nikitin zou beter in die rol passen, maar hij zong al een dreigende Klingsor.

Het enige muzikale minpuntje van deze voorstelling waren de momenten dat het koor vanuit de coulissen repliek gaf. Toen had ik de indruk dat de coördinatie met het orkest, onder leiding van Daniele Gatti, niet meer juist zat.

De productie van François Girard is een abstract-hedendaagse productie, waarin traagheid centraal staat. Een verdord landschap met een miezerig beekje is het scènebeeld van het eerste en derde bedrijf. De Graalridders zijn allemaal gekleed in broek en wit hemd, zonder onderscheid voor Gurnemanz of Amfortas. Op de achterwand worden constant beelden geprojecteerd van wisselende wolkenformaties in allerlei kleuren, of hemellichamen in het derde bedrijf. Op het einde van het eerste bedrijf verbreedt het beekje tot een bloedstroom. De "wonde" is ook prominent aanwezig in het Klingsor-bedrijf, waar het podium letterlijk druipt van het bloed en choreograaf Carolyn Choa een heel leger Bloemenmeisjes laat dansen rond talloze speren.

Publicatie: zondag 3 maart 2013 om 09:52
Rubriek: Opera