Il Grand' Inquisitor

David et Jonathas in het PSK

Het Charpentier-jaar werd verdergezet met een uitvoering van diens opera David et Jonathas. Tijdens het eerste deel vreesde ik even dat het een even tamme uitvoering zou worden als toen Les Arts Flo begin dit jaar de Charpentier-feestelijkheden ingezet hadden.

In de proloog en de eerste twee bedrijven worden de krijtlijnen van het verhaal uitgetekend en wordt er nogal wat aan sfeerschepping gedaan. Het resultaat is niet bijster boeiend of interessant. Daarnaast werd bijvoorbeeld Laurent Naouri, die de rol van Saul zong, regelmatig in de problemen gebracht door Emmanuelle Haïm met de excentrieke tempi die ze het Orchestra of the Age of Enlightenment oplegde.

Maar de drie laatste bedrijven na de pauze zorgden voor een kentering. Iedereen was voldoende opgewarmd en de uitvoering nam een nieuwe vlucht. Het feit dat die bedrijven ook vanuit dramatisch oogpunt interessanter zijn, zal daar wel niet vreemd aan zijn. Twee scenes sprongen eruit... de klaagzang van Jonathas in het vierde bedrijf, met een ontroerend mooi zingende Jaël Azzaretti, en de dubbele sterfscene van Saul en Jonathas. Mark Padmore was een verdienstelijke, zij het kleurloze, David.

Publicatie: zaterdag 20 maart 2004 om 13:53
Rubriek: Opera