Trio di Clarone in Schwarzenberg

De klarinettiste Sabine Meyer is elk jaar weer een vaste gast op de Schubertiade. Samen met haar broer Wolfgang en haar man Reiner Wehle vormt ze het klarinettrio Trio di Clarone, waarmee ze de hele klarinetfamilie bestrijken van de hoge klarinet tot de diepe basklarinet en alles wat daartussen zit. Voeg daar nog een trio zangers bij en je kan je verwachten aan een concert dat geen gewoon liedrecital is.

De Choral-Vorspiele van Bach lijken misschien wel standaardrepertoire, maar aangezien de klarinet nog niet uitgevonden was in zijn tijd, hoorden we een bewerking van Harrison Birtwistle. Die versie geeft meteen een eigen, moderne kleur aan Bachs muziek. Elke zanger stelde zich voor met één koraal. Eerst hoorden we Sebastian Noack, nochtans een Bachzanger, zich moeizaam door Durch Adams Fall ist ganz verderbt worstelen. Daarna brulde Anke Vondung Christus, der uns selig macht door de zaal. Gelukkig kwam daarna Juliane Banse om met Das alte Jahr vergangen ist een lesje Bachzang te geven.

Daarna kwam Reiner Wehle alleen op het podium om wat duiding te geven bij het programma. Hij zou in de loop van de voorstelling nog een paar keer terug komen. Hij trad ook als solo-klarinettist op in bijvoorbeeld de drie soloklarinetstukken van Stravinsky, uitgevoerd na diens dodecafonische Elegy for J.F.K., gezongen door Anke Vondung. Het eerste deel eindigde zonder zangers met bewerkingen voor bassethoorn van een aantal aria's uit Mozarts Don Giovanni.

Het deel na de pauze begon en eindigde ook met Mozart, eerst de twee trio's La libertà a Nice en Soave sia il vento en op het einde zes Notturni, waarin de drie zangers mooi harmonieerden. Tussenin zong Sebastian Noack nog de vier Berceuses du Chat van Stravinsky. De teksten hebben wel een zeker lichtheid, maar Stravinsky's muziek nodigt niet echt uit tot slapen. De drie liederen van ene Matyas Seiber waren een stuk grappiger. Met Sabine Meyer en Juliane Banse kregen ze een perfecte uitvoering. Na elke lied kregen ze zelfs applaus. Een lied als Die Trichter nodigt daar uiteraard toe uit, met een dalende lijn op de voorlaatste lettergreep van "usw." waarbij Juliane Banse zo laag probeerde te geraken als ze kon en daarmee een leeglopende trechter muzikaal uitbeeldde.

Publicatie: woensdag 2 september 2009 om 08:34
Rubriek: Liedrecital