Il Grand' Inquisitor

Vesselina Kasarova in De Munt

Voor hun jaarlijks galaconcert heeft de Munt dit jaar de mezzo Vesselina Kasarova uitgenodigd. Op het programma stonden aria's van Handel voor de pauze en een allegaartje van Mozart, Rossini en Gluck na de pauze. Dit alles werd begeleid door het Muntorkest onder leiding van David Syrus. Haar liedrecital in Antwerpen vond ik niet echt geslaagd en ik hoopte dat een concert met orkest haar iets beter tot haar recht zou laten komen...

Kasarova is een zangeres met een redelijk onorthodoxe techniek, die voor haar wel schijnt te werken. Ze kan op verschillende manieren trillers zingen en de coloraturen die ze in één adem kan zingen zijn verbluffend. Maar techniek alleen is niet alles. Het overgrote deel van het concert had geen sfeer, waardoor ik me nooit echt betrokken voelde bij het concert.

Een concert beginnen met de treuraria Scherza, infida van Ariodante is misschien ook niet de meest opzwepende manier om in de sfeer te komen. En als ze in haar tweede aria - Mi lusinga il dolce affetto uit Alcina - vooral de nadruk legt op de twijfel, komt ze al te snel in dezelfde gemoedstoestand terecht. Elke aria lijkt wel een borduurwerkje waarbij elke steek minutieus voorbereid en overdacht werd. Maar het geheel komt vervaarlijk dicht in de buurt van verveling. Zelfs in haar laatste aria Sta nell'Ircana pietrosa tana (ook uit Alcina) ontbreekt het échte vuurwerk, dat - als iemand als Ewa Podles het zou zingen - de zaal van de Munt op haar grondvesten zou laten daveren. Het is allemaal te afgemeten, berekend, gemaniëreerd en zonder passie.

Na de pauze was het - ondanks de andere componisten - meer van hetzelfde. Sesto's Parto, ma tu ben mio begon tergend traag, waardoor ik me afvroeg waar ze eigenlijk naartoe wilde gaan. Enkel Tancredi's Di tanti palpiti kon me redelijk overtuigen.

Ik behoorde blijkbaar weer tot de minderheid. De rest van het publiek leek op het einde een stuk enthousiaster dan ik en kreeg toch nog 2,5 bisnummers los: Verdi prati (weer uit Alcina) en Perchè turbar la calma ... Traditrice, io t'abbandono uit Tancredi, waarvan ze de helft nog eens herhaalde als "derde" bisnummer.

Publicatie: donderdag 19 mei 2005 om 11:57
Rubriek: Concert