Il Grand' Inquisitor

Hansel and Gretel in New York

De Hansel and Gretel die twee weken geleden in Kinepolis te zien was, heb ik gisteren live kunnen meemaken in de Met.

De opera werd opgevoerd in een Engelse vertaling van David Pountney, vermoedelijk om het beter begrijpbaar te maken voor de aanwezige kinderen. Maar dat was een maat voor niets. Ondanks de bijna volledige Engelstalige bezetting, bleef de tekst grotendeels onverstaanbaar. Dan hadden ze het evengoed in het oorspronkelijk Duits kunnen doen. Maar gelukkig waren er de ondertitels...

Voor deze productie had de Met een goede bezetting verzameld. Alice Coote en Christine Schäfer waren een zeer geloofwaardige Hans en Grietje. Christine Schäfer moest wel nog even opwarmen eer ze haar draai vond. Bij de ouders was vooral Alan Held een succes met zijn gigantische volle stem. Rosalind Plowright klonk meestal schril als de moeder. Maar het was vooral de heks die terecht het meeste applaus oogstte. In plaats van door een mezzo, werd ze in deze productie vertolkt door de tenor Philip Langridge. Bij momenten klonk hij als een Mime bij het vooruitzicht van een gebraden Hansel.

De enscenering was van Richard Jones, ook bij ons bekend van een paar producties in de Vlaamse Opera. De productie was afkomstig van de Welsh National Opera... zonder peperkoeken huisje of engelen. De enscenering draait rond de honger, die uiteraard vooral in het eerste bedrijf aanwezig is. Maar tijdens de droomscène dromen ze over eten en dikke koks, in plaats van de engeltjes die hen beschermen in het bos. Dat bos is een diepe kamer met een lange lege tafel. Het laatste bedrijf speelt zich tenslotte af in een grote keuken waar de heks al haar lekkers klaarmaakt, en waar ze, nadat ze gebakken is in de oven, door Hansel en Gretel opgegeten wordt...

Publicatie: zaterdag 12 januari 2008 om 14:09
Rubriek: Opera