ARD Musikwettbewerb in München

Het ARD Musikwettbewerb is één van de bekendste muziekwedstrijden en heeft winnaars voortgebracht zoals Thomas Quasthoff, Jessye Norman, Jules Bastin, Robert Holl, Ileana Cotrubas en Andrzej Dobber. Na de Schubertiade Schwarzenberg kon ik nog net de finale meemaken in de Herkulessaal in Munchen.

De zangwedstrijd is opgedeeld in twee volledig gescheiden disciplines, lied/concert enerzijds en opera anderzijds. In tegenstelling tot de Koningin Elisabethwedstrijd kunnen zangers aan slechts één van de twee disciplines deelnemen. Voor de finale bleven nog twee keer vier zangers over, die elk ongeveer 15 minuten kregen, daarbij begeleid door het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks onder leiding van Jonas Alber. Ze werden beoordeeld door een jury met zangers zoals Julia Varady, Peter Schreier, Theo Adam en Francisco Araiza en pianisten als Irwin Gage en Camillo Radicke.

Eerst kwam de lied/concert-finale aan bod. De "echte" liederen werden tijdens de voorgaande ronden gezongen. In de finale zongen ze concertliederen en een oratoriumstuk. Ik vond de algemene kwaliteit van de liedfinalisten van zeer laag niveau, terwijl er oorspronkelijk toch een aantal goede liedzangers deelnamen, zoals Johannes Schendel of Caroline Melzer. Maar zij waren eerder al om een of andere manier uitgeschakeld, zodat er enkel een zielig hoopje "liedzangers" overbleef. Ik kan me dan ook vinden in de beslissing van de jury om geen 1e prijs toe te kennen. Ze gaven wel twee gedeelde 2e prijzen en twee gedeelde 3e prijzen. De 2e prijs ging naar de Roemeense mezzo Roxana Constantinescu (die verleden jaar ook finaliste was in Verviers) en de Duitse Caroline Ullrich (die ook de publieksprijs kreeg). Ik vond Constantinescu nog het beste omwille van een mooie L'île inconnue en een redelijk goede Alma grande van Mozart.

Het niveau van de operafinalisten lag beduidend hoger, zodat hiervoor wel een 1e prijs toegekend werd... en "onze" Ilse Eerens is zelfs tot in de finale geraakt.

De winnaar werd echter de Koreaanse bariton Jun Mo Yang. Hij heeft een mooi timbre en dankzij een uitgeacteerde Largo al factotum kreeg hij ook de publieksprijs. Maar zijn stem heeft een iets te dramatisch-donkere kleur voor Figaro en de snelle coloraturen laat hij gemakkelijkheidshalve in het orkest verdwijnen. Nemico della patria paste een stuk beter bij zijn stem. Voor mij was hij zeker niet de winnaar. Maar het feit dat hij les volgde in de "Hochschule für Musik und Theater München" bij één van de juryleden (net zoals de twee liedwinnaressen, trouwens) is natuurlijk louter toevallig...

De Canadese bariton Joshua Hopkins was een stuk boeiender. Hij heeft een meer lyrische stem, die perfect paste bij Dandini's Come un' ape. Maar het was vooral zijn ontroerende Avant de quitter ces lieux die mij overtuigde dat hij de echte winnaar had moeten zijn, in plaats van "maar" de 2e prijs te krijgen.

De twee sopranen - Ilse Eerens en de Georgische Anna Kasyan - kregen een gedeelde 3e prijs, alhoewel Ilse Eerens duidelijk de betere was. Ze begon wat zenuwachtig aan Eccomi in lieta vesta, maar tegen dat ze aan de aria Oh quante volte ti chiedo kwam, was haar stem gestabiliseerd en vond ze de juiste sfeer voor deze Bellini-aria. Voor haar tweede aria had ze Adèles Mein Herr Marquis gekozen... spijtig genoeg was haar Duits grotendeels onverstaanbaar. Kasyan was totaal onverstaanbaar in Comme autrefois en vond niet de juiste toon voor Adina's Prendi, per me sei libero. Maar dat verhinderde niet dat ze de Mozart- én de IFB-prijs kreeg.

Publicatie: maandag 11 september 2006 om 07:30
Rubriek: Concert