Il Grand' Inquisitor

Weihnachtsoratorium in deSingel

Net zoals Messiah mag Bachs Weihnachtsoratorium ook niet ontbreken bij de eindejaarsconcerten. In deSingel dirigeerde Daniel Reuss de Akademie für Alte Musik Berlin. Ze voerden de eerste twee cantates - "Jauchzet, frohlocket" en "Und es waren Hirten" - en de laatste twee cantates - "Ehre sei dir, Gott, gesungen" en "Herr wenn die stolzen Feinde schnauben" - uit.

De Evangelist werd gezongen door Werner Güra. Ik vond hem niet echt boeiend. De rol van een Evangelist laat - net zoals in de Mattheuspassie - meestal wel voldoende ruimte voor enige dramatische inleving, of voor het meeslepend vertellen van een verhaal. Maar in het geval van Werner Güra was dat allemaal afwezig.

Ik had vooraf mijn twijfels over de solisten, aangezien die gerecruteerd werden uit het RIAS Kammerchor, acht in totaal, twee voor elk stemtype. Thomas Hengelbrock heeft ook zo de gewoonte om de solistenpartijen met koorleden uit zijn ensemble te bezetten en dat liep tot nu toe altijd lichtjes rampzalig af. Maar de kwaliteit van de koorsolisten van het RIAS Kammerchor blijkt een stuk beter te zijn. Het is geen topkwaliteit, maar over het algemeen is het meer dan behoorlijk. Er zijn zelfs een aantal zangers die eruit springen. Vooral de tenor Volker Arndt zingt ongelooflijk mooi en scoort - wat mij betreft - zelfs beter dan Werner Güra. Ook de alt Hildegard Wiedemann en de bas Clemens Heidrich zijn het vermelden waard. Enkel de twee sopranen klonken wat schraal.

Als je deze voorstelling vergelijkt met de voorstellingen vorig jaar met Philippe Herreweghe viel het wel wat zwakker uit (ook orkestraal). Maar Herreweghe kon dan ook beschikken over de veelkleurige expressie van Sibylla Rubens (ook in deSingel), de superieure muzikaliteit van Ingeborg Danz (in het PSK) en de dramatiek van Mark Padmore.

Publicatie: woensdag 21 december 2005 om 12:55
Rubriek: Oratorium