Il Grand' Inquisitor

Young Artist Platform in Zeist

Vandaag begon het Internationaal Lied Festival Zeist. Het thema dit jaar is "Auf Flügeln des Gesanges", naar het bekende gedicht van Heinrich Heine dat wereldberoemd is geworden in de versie van Mendelssohn.


Rachel Ridout

Mendelssohn overleed 175 jaar geleden, vijftig jaar voordien was Schubert geboren en 50 jaar nadien overleed Brahms. Deze drie componisten staan centraal tijdens dit festival, eveneens als Messiaen die dertig jaar geleden overleed.

Dit thema was dan ook de opdracht voor vijf jonge liedduo's (oorspronkelijk zes, ware er niet zoiets als corona) voor het eerste evenement van het festival: het "Young Artist Platform". De liedduo's moesten een programma voorbereiden van ongeveer een half uur en uitvoeren voor een jury. Die jury bepaalt dan een winnend duo dat als prijs een uitnodiging krijgt voor een volledig recital op zowel het festival van Zeist als dat van Oxford. Voor de gelegenheid was ook een nieuw lied getoonzet op de tekst van Auf Flügeln des Gesanges door de componiste Meriç Artaç, dat als verplicht werk in elke recital opgenomen moest worden. Het is op zich fascinerend om te horen hoe elke zangeres - inderdaad, geen zangers, drie sopranen en twee mezzo's - met dit nieuwe lied omgaat.

De zangeres die het meest overtuigde in dit lied was de sopraan Rachel Ridout, met Ilan Kurtser aan de piano, al vond ik het lied zelf wat bombastisch. Dit duo bracht ook een van de meest evenwichtige programma's met als titel "Ein Künstlerleben" waar zangers, dichters en muziek centraal stonden. Ze heeft wel een vrij beperkte stem, die in de hoogte soms hard kan klinken. Maar ze beschikt over een uitzonderlijk muzikaal gevoel. Dat uit zich in mooie kleuren voor bijvoorbeeld de "stumpfe Bursche" en het "steife Mädchen" in Der Musensohn, veel details in een schmelz-rijke Wie Melodien zieht es mir of een charmante Der Musikant van Wolf. Ook in het Franse repertoire ontroert ze met een mooie Si mes vers avaient des ailes of zingt ze een stijlvolle Les anges musiciens van Poulenc. Bij dit alles maakt ze een goed contact met het publiek.

Datzelfde geldt voor het duo bestaande uit de mezzo Helen Frances Corlett en pianist Daniel Peter Silcock. Zij brachten een programma rond de dichter Eichendorff. Net zoals Ridout, heeft Corlett trouwens vorig jaar deelgenomen aan de masterclass in Zeist. Corlett is een prachtige zangeres, die elk lied stijvol uitbeeldt zonder te overdrijven. Haar vertolking van Schumanns In der Fremde vond ik nog iets te dramatisch wat enigszins neigde naar pathetiek. Maar ze zong een spannend Waldesgespräch, afgerond met een mysterieuze glimlach, of een verleidelijk Pagenlied van Mendelssohn. Haar uitvoering van het plichtwerk was totaal anders dan Ridout, één waarin de angst regeerde.

Publicatie: vrijdag 13 mei 2022 om 19:04
Rubriek: Liedrecital