Il Grand' Inquisitor

Roderick Williams in Oxford (3/3)

En vandaag zijn we aangekomen bij de laatste Schubertcyclus die Roderick Williams in de Engelse versie van Jeremy Sams zingt, met nog altijd Christopher Glynn aan de piano... Swan Song.

In tegenstelling tot de twee vorige cycli, was er deze keer geen voorprogramma met een wereldcreatie. Maar we kregen wel een bisnummer: An die Musik... in het Duits.

Zoals bekend, is Schwanengesang geen echte cyclus (al komt de set Heine-Lieder wel in de buurt), en dat maakt het misschien iets moeilijker om te vertalen omdat er geen groot overkoepelend verhaal verteld wordt. Er zijn wel weer een paar dichterlijke vrijheden, maar ik vond dit toch een geslaagde versie.

Het succes van deze opvoeringen heeft in belangrijke te mate met Roderick Williams zelf. Hij is een zanger met uitstekende communicatieve vaardigheden, die meteen contact maakt met het publiek, en daarenboven beschikt over een voorbeeldige dictie en tekstprojectie. Zo ontroert hij met The Warrior's Foreboding (Kriegers Ahnung) of met Far Away (In die Ferne) en danst hij lichtvoetig door Leave-taking (Abschied). Het dramatisch gewicht van My Home (Aufenthalt) of Atlas (zonder lidwoord) brengt hem wel aan de limiet van zijn stem.

Hoe dan ook, ik ben blij dat ik deze Engelstalige versies eens live gehoord heb en kan me best voorstellen dat ze voet aan de grond krijgen in het monoglotte Engeland.

Publicatie: woensdag 23 oktober 2019 om 22:10
Rubriek: Liedrecital