Il Grand' Inquisitor

Sebastian Noack - Hans Sommer: Ballads & Romances

Ik kende de bariton Sebastian Noack vooral als oratoriumzanger. Op zijn jongste lied-CD (die blijkbaar al in 2013 opgenomen werd) met pianist Manuel Lange ontpopt hij zich tot een begenadigd liedzanger.

Tot voor kort had ik nog nooit van de componist Hans Sommer gehoord, tot Marlis Petersen een paar van zijn liederen opnam op haar Welt-CD... en nu verschijnt plotseling een hele CD met zijn "Balladen und Romanzen". Hans Sommer (1837-1922) was oorspronkelijk een wiskundige die op iets latere leeftijd ook begon te componeren. De liederen op deze CD dateren uit 1885-1895, een periode die ik in de eerste plaats associeer met Hugo Wolf. Sommer was bevriend met Richard Strauss, die zelfs de première van twee van Sommers tien opera's - Lorelei en Rübezahl - dirigeerde.

Het is uiteraard een opname met allemaal onbekend repertoire. Het is dan ook spijtig dat ze de liedteksten niet meegeven. Er wordt wel doorverwezen naar de website van het label AvI-music, maar ook daar zijn de teksten niet te vinden. Op zich heb je geen teksten nodig, want de dictie van Sebastian Noack is kraakhelder. In deze onbekend werken probeert Noack toch wat houvast te bieden. Halverwege de CD staan twee bekende Goethe-ballades: Der König von Thule en Der Fischer. De eerste ballade is meer vertellend dan bij Schubert, in de tweede bruist het water iets minder snel. Je hoort er wel Sommers beschrijvende piano-stijl in.

Deze twee liederen komen na een reeks waterballades die beginnen en eindigen bij de Lorelei, met respectievelijk Verloren en Loreley, en waarin "en passant" nog wat andere waterwezens opgepikt worden... allemaal op Eichendorff-teksten. In Nachtwanderer geeft Noack een spannende lezing van de ballade, terwijl Lange dravende paarden en rollende golven evoceert en voor een verrassend slot zorgt (de piano stopt plots na de laatste woorden "... sein eigenes Grab", een paar seconden later herhaalt Noack die woorden). Die Loreley-ballade is beter bekend als Waldesgespräch. Hans Sommer zal ongetwijfeld de versie van Schumann gekend hebben, want hij probeert alles anders te doen, met als meest opvallende keuze om een op-en-top verleidelijke Lorelei te portretteren.

Het tweede deel van de CD is gewijd aan ballades op teksten van Felix Dahn, die bij liedliefhebbers vooral bekend zal zijn als de leverancier van Strauss' Mädchenblumen. De selectie die we te horen krijgen, zijn stuk voor stuk grote ballades waarin zowel Noack als Lange kunnen schitteren. In Sir Aethelbert krijg je de confrontatie tussen Sir Aethelbert en een woudfee die hem naar zich terugroept met behulp van een ree, nota bene op de dag dat hij tot koning gekroond wordt... alle ingrediënten zijn aanwezig voor sensuele muziek, plechtige kroningsmuziek en licht trippelende reeënpootjes. In Odysseus komt Sommers piano het dichtst bij die van Wolf. En Die junge Königin is ten slotte het ideale lied om een glimlach op je gezicht te toveren.

Noack zingt alle ballades met een mooie homogene bariton, die ook in de hoogte mooi klinkt, met veel aandacht voor de tekst... essentieel om de luisteraar over de streep te trekken en hem van begin tot eind vast te kluisteren aan zijn vertolkingen.

Publicatie: woensdag 1 augustus 2018 om 20:53
Rubriek: CD & DVD