Il Grand' Inquisitor

Der Vampyr in Koblenz

Der Vampyr is een opera die ik enkel van opnames ken en al een eeuwigheid op mijn verlanglijstje staat om eens live te zien. Marschners opera lijkt echter aan een opmars bezig te zijn: na producties in de Komische Oper Berlin en Genève dit seizoen is er nu ook één dichter bij huis... in het charmante Stadttheater van Koblenz.


Lord Ruthven

Heinrich Marschner is te situeren tussen Weber en Wagner, en Der Vampyr (creatie in 1828 in Leipzig) kan als de "missing link" beschouwd worden tussen Der Freischütz en Der fliegende Holländer. De vampier Lord Ruthven wil nog een jaar langer op aarde blijven, maar daarvoor moet hij drie offers - "drei Bräute, zart und rein" - brengen en dat binnen de 24 uur. Hij slaagt erin om twee meisjes - Janthe en Emmy - de fatale nekbeet te geven. Voor de derde, Malwina, is hij net te laat en hij wordt neergebliksemd. Malwina kan met haar geliefde Edgar Aubry trouwen.

In 1924 maakte Pfitzner een bewerking van de opera en het is die versie die vooral gespeeld werd, voor zover dat al gebeurde. In 2009 werd een kritische uitgave gepubliceerd en het is deze versie die in Koblenz te horen was onder leiding van Enrico Delamboye en met een vrij sterke bezetting... in de eerste plaats wat de twee mannelijke hoofdrollen betreft.

Bastiaan Everink is een charismatische Lord Ruthven met een mooie, grote bariton en voorbeeldige dictie (er waren trouwens geen boventitels). Zijn hoogtepunt is de monoloog "Meinst du? Ha, versuch' es nur", waarin hij zijn ziel ontbloot aan Aubry. Het is het soort aria waarvan ik me kan voorstellen dat een zanger hiervoor de rol instudeert. Everink laat alle kanten van zijn stem horen met veel nuances en kleuren. Tobias Haaks zong Aubry met een grote lyrische tenor en scoorde onder andere met "Wie ein schöner Frühlingsmorgen".

De drie slachtoffers waren van een meer gemengd niveau. Irina Marinas is eerder een schel klinkende Janthe. Iris Kupke heeft een degelijke sopraan, maar klonk wat te matuur voor Malwina. De Koreaanse Hana Lee was daarentegen een perfecte Emmy. In haar grote scène "Sieh, Mutter, dort den bleichen Mann" zie je waar Wagner zijn mosterd gehaald heeft voor Senta's ballade, heel mooi vertolkt door Lee. Tenslotte moet ook Anne Catherine Wagner vermeld worden die een hilarische Frau Blunt zingt als ze vier drinkebroers de mantel uitveegt.

De enscenering van Markus Dietze plaats de handeling in het begin van de 19de eeuw. De decors van Dorit Lievenbrück zijn uitvergrote versies van het Biedermeierse "Papiertheater". In deze bordkartonnen decors wordt een sfeervolle productie getoond, met leuke dansjes voor het koor, maar vooral een tekstgetrouwe voorstelling van het libretto.

Publicatie: maandag 5 juni 2017 om 08:06
Rubriek: Opera