Erik Satie in het Théâtre Marni

De cyclus "Muziek en Poëzie" bestaat al verschillende jaren en combineert liederen met gedichten telkens rond een bepaald thema, een componist, een dichter, ... Een paar jaar geleden creëerde Le théâtre du Rideau de Bruxelles een voorstelling rond de Franse componist Erik Satie. Dit was zo'n succes dat ze deze voorstelling al elk jaar hernomen hebben. Dit jaar spelen ze het zelfs gedurende twee weken in het Théâtre Marni. Maar door allerlei samenlopen van omstandigheden heb ik het al die jaren gemist... tot vanavond.

De voorstelling is opgebouwd rond de muziek van Erik Satie - zowel zijn liederen als pianostukjes - als zijn schrijfsels. De meeste van zijn bekendste liederen zitten in de voorstelling, uiteraard La Diva de l'Empire, maar ook Les Ludions, Les trois mélodies de 1916 (La statue de bronze, Daphénéo, Le chapelier) en Allons-y Chochotte. Enkel Je te veux is een opgemerkte afwezige. De liederen worden vertolkt door de tenor Jean Delescluse. Hij heeft geen grote of mooie stem, maar probeert te overtuigen door expressie en vocale overacting... maar gelukkig kan Satie heel veel verdragen.

Voor het "poëtische" deel van de avond kroop Jules-Henri Marchant in de huid van Erik Satie en debiteerde diens teksten... zoals uittreksels uit zijn Mémoires d'un Amnésique of Eloge des Critiques. Een hilarische vertolking door een rasacteur !

Aan de piano zit Alexandre Tharaud, die zich bij momenten ook laat meeslepen door Saties extravagantie - in Embryons desséchés bijvoorbeeld. Maar het is hij die de voorstelling beëindigt met het bekende Gymnopédie No. 1... Parijse pianomuziek, die je doet wegdromen naar het Montmartre van Amélie Poulain.

Er zijn nog voorstellingen tot 29 april. Het loont zeker de moeite om eens langs te gaan, als je - al dan niet toevallig - in de buurt van het Flagey-plein bent.

Publicatie: woensdag 20 april 2005 om 21:42
Rubriek: Liedrecital