Il Grand' Inquisitor

Vous qui savez ce qu'est l'amour in Parijs

Op een boogscheut van het Palais Garnier ligt het Athénée Théâtre Louis-Jouvet. In deze Italiaanse bonbonnière worden regelmatig liedrecitals geprogrammeerd, maar ook kleinschaligere muziektheaterproducties, zoals Vous qui savez ce qu'est l'amour.


Barbarina/Marcellina (foto © Mathieu Guinet)

De wat omstandige titel wordt duidelijker als je hem terugvertaald naar het Italiaans... oftwel "Voi che sapete". Cherubino's aria is het startpunt van een twee uur durende voorstelling waarin beloofd wordt om je wegwijs te maken in de intriges en plotwendingen van Le nozze di Figaro. Of dat ook lukt voor iemand die Mozarts meesterwerk nog niet kent, is nog maar de vraag. Maar voor doorwinterde operafans die Nozze van binnen en van buiten kennen, is het sowieso een uitermate onderhoudende voorstelling.

Een groot deel van het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Cherubino, in de coulissen van een repetitie van Nozze. De voorstelling begint op het moment dat Cherubino uit het venster van de kamer van de Gravin springt. De Cherubino van dienst is de Franse mezzo Romie Estèves. Ze vertelt het verhaal... in het Frans, in Frans met een Italiaans accent, met recitatieven uit de opera... met (fragmenten van) aria's, ongeacht voor welke stem ze oorspronkelijk bedoeld zijn... en zelfs met ensembles waarin ze alle rollen zingt. Het trio van Susanna, de Graaf en Basilio is hilarisch indrukwekkend.

De voorstelling wordt ook doorweven met verwijzingen naar de operawereld... via de luidsprekers horen we zanglessen, voorbereidingen voor een auditie of een regisseur die zijn "concept" voor Nozze uitlegt.

Er zijn maar een paar aria's die volledig gezongen worden, uiteraard de twee Cherubino-aria's. "Porgi amor" heeft een mooie kleur met Estèves' mezzo, "Deh vieni non tardar" ontroert, "L'ho perduta" krijgt een donker kantje als het gezongen wordt door een dronken Marcellina. Estèves werd begeleid door de gitarist Jérémy Peret. Meestal is dat op een elektrische gitaar, maar voor de aria van Susanna of de Gravin-momenten (bijvoorbeeld ook in het briefduet) schakelt hij over op de warmere klank van een akoestische gitaar.

Publicatie: zaterdag 13 november 2021 om 08:42
Rubriek: Opera