Il Grand' Inquisitor

Benvenuto Cellini in Parijs

Zoals bekend, viert het Théâtre des Champs-Elysées dit jaar zijn honderdste verjaardag en dit weerspiegelt zich in de programmatie van het seizoen. Berlioz' zelden uitgevoerde opera Benvenuto Cellini was de eerste opera die in 1913 opgevoerd werd, de dag na het openingsgala, en mocht dus niet ontbreken... zij het enkel in een concertante opvoering.

De opera speelt tijdens het carnaval in Rome, waar paus Clemens VII een beeld van Perseus besteld heeft bij de Florentijnse kunstenaar Benvenuto Cellini en niet bij de officiële beeldhouwer Fieramosca. Balducci, de schatmeester van de paus, is daarover onstemd; daarenboven is zijn dochter Teresa verliefd op Cellini, terwijl ze eigenlijk beloofd was aan Fieramosca. Uiteindelijk geraakt het bronzen beeld op tijd gegoten en loopt alles goed af.

Voor deze voorstelling heeft het Théâtre des Champs-Elysées het koor en orkest van het Mariinsky laten overkomen, inclusief Valery Gergiev en een schare Russische solisten. Aanvankelijk had ik zo mijn bedenkingen bij Russen die Frans zingen, maar dat bleek heel goed mee te vallen. Hun Franse uitspraak en dictie is beter dan veel Westerse zangers.

De uitzondering is echter Sergei Semishkur die Cellini zong. Het duurde lang eer ik gewend was aan zijn Frans met vooral veel foute klinkers. Maar zijn stem klinkt voor de rest fantastisch, met een metalige kleur die in de hoogte goed doorkomt. Andrei Popov heeft ook veel metaal in de stem. Hij lijkt zijn stem bewust lelijk te laten klinken, wat niet geheel onterecht is voor Fieramosca, maar dan boet hij soms in aan accuraatheid.

Anastasia Kalagina zong een onaards mooie Teresa met een zilveren sopraan, die schitterde in "Entre l'amour et le devoir" met kraakhelder staccatowerk. Ekaterina Semenchuk is een onverwacht dramatische Ascanio. Haar stem lijkt me uitermate geschikt voor Carmen of zelfs Dalila. Ze weet een mezzo-lichtheid te combineren met diepe alt-noten. Bij de bassen is Yuri Vorobiev een wat wollige Balducci, en Mikhail Petrenko een warme en nobele Paus Clemens met een bas zoals ze ze alleen in Rusland maken.

Publicatie: zondag 2 juni 2013 om 08:49
Rubriek: Opera